De Goldsteig van Marktredwitz naar Passau
Vertrek op 21 mei 2018 aankomst 16 juni 20182
Dag 1 / 19 mei Trein Sint-Niklaas - Marktredwiz
Vertrek trein om 6:42....alles vlot verlopen en op de correcte tijd (15:53) aangekomen in Marktredwitz.
Vier overstappen..steeds genoeg overstaptijd, en het weer was altijd zonnig.
Tot.....ik in het hotel 'Bairischer Hof' was, toen begon het donker te worden en te bliksemen en dan nog een sloot water erover en klaar was Marktredwiz.
Maar de weersvooruitzichten voor de volgende dagen zijn prima..droog en zonnig en rond de 20 graden.
Eerst een lekkere douche nemen, dan iets gaan eten, en den deze zal snel en goed slapen.
Al doe je de hele dag niets anders dan zitten....dat is best vermoeiend. 😁
Morgen uitslapen, rustig ontbijten, het stadje verkennen en dan de rugzak in wandelmodus zetten voor maandag.
Met deze wenst deze vermoeide 50plusser jullie een goed weekeinde toe. 😙
Dag 2 / 20 mei Verblijf Marktredwitz
Ik was om 21:00 gaan slapen en ontwaakte fris als een haantje om 5:45 om efkes een kleine boodschap te doen en er terug in te kruipen tot 7:55.
Ik had het nodig, ik viel bijna staande in slaap voor ik het bed bereikte. 🤣
Ik kijk uit het raam, en wat zie Ik? De zon in al haar glorie. Tegen 9 gaan ontbijten. Rustig....vooral rustig Marktredwitz verkennen, het startpunt opzoeken.
De route voor morgen doornemen en de rugzak wandelklaar maken. Dat is de doelstelling van vandaag.
Maar nu eerst een douche nemen.
Na het ontbijt Marktredwitz rond gewandeld.
Eerst het startpunt opgezocht dat duidelijk is aangegeven door een grote kei met het logo van de Goldsteig.
Dan verder gewandeld in een mooie groene omgeving met park en sportveld, openlucht zwembad. Een riviertje en rust.
Ik heb het fototoestel meegenomen om een poging te wagen enkele mooie foto's te nemen.
Bij het terug keren richting centrum op een terras aan de rand van het park genoten van de rust al slurpend aan mijn koffie.
In alle rust 6,390 km gewandeld aan het enorme gemiddelde van 1,91 pu.😁
Vanavond ga ik eten in Pizzeria Ciao Bella...neen..geen pizza maar spaghetti carbonara, koolhydraten voor morgen. 🤣
Woooaaaaaaaaa, ik heb gelogen, het was wel pizza, en wat een overheerlijke pizza was me dat.
Ik kan me niet herinneren ooit zulk een lekkere pizza achter mijn tanden te hebben gestoken en dat overgoten met een zijdezachte merlot.
En dan naar het hotel om die te laten zakken en de dagelijkse Skype met die van ons.
Ik wilde mijn wandelschoenen al aandoen bij het slapen gaan, maar toch wijselijk besloten te wachten tot morgen. 😁
Marktredwitz
Dag 3 / 21 mei 1e etappe naar Friedenfels
De wekker op 7 gezet, maar die had de kans niet om enig geluid te maken want om 6:47 wipte ik mijn bed uit, sorry wekker.
Vandaag begin ik er aan, mooi weer en natuur, mijn voeten worden onrustig.
Maar hola hola, eerst nog douchen, inpakken en ontbijten. 😁 en na de middag ga ik verder, niet voor 16:00.
Een mooie rustige wandeling met op het laatste een stevige klim naar de Weissenstein ruïne.
In het begin kwam ik een processie tegen in het bos, 3 misdienaars met vaandels, een priester en dan de gelovigen die samen baden en af en toe zongen,
ik dacht eerst dat het ter mijne ere was, maar ik ben het maar niet gaan vragen of dat zo was...bang voor de teleurstelling denk ik.
Wat verder op een bankje kwam een vrouw aan die ook in het hotel was, die ging de Goldsteig een dag of 10 volgen. Een praatje gedaan en hop, weg was ze.
Wat verder kwam ik op een asfaltweg twee wandelende vrouwen tegen die aan de rechterzijde van de weg liepen en die ik meende wat bij te leren.
Ik trachtte hen duidelijk te maken dat het veiliger was aan de linkerzijde te lopen omdat je het verkeer dan ziet aankomen.
Waarop ze repliceerden dat ze het vandaar ook zagen aankomen, mijn schuld natuurlijk.
Ik had er moeten bij vertellen dat ze als ze rechts liepen het verkeer dat achter hen kwam niet zagen...dom van mij. 😆
Nou ja, maar verder dan naar de Weissenstein ruïne met nog een stevige maar niet te zware klim waar ik een half uur pauze ging nemen en waar ik Petri terug tegen kwam.
Boven op de toren na veel trappen genoten van een 360° panorama en een foto laten nemen van ons beiden, waarop ze terug vertrok met de wetenschap dat ze in hetzelfde gasthuis verbleef als ik, die zien we dus weer terug.
Dan de laatste etappe naar Friedenfels die me uiteindelijk 2 km verder deed lopen omdat het gasthuis helemaal aan de andere kant van het dorp lag met weidegronden ertussen zodat ik nergens kon doorsteken. Maar ja, dat kan kan al eens gebeuren. Aangekomen in het gasthuis werd ik vriendelijk ontvangen en snel naar mijn kamer gebracht.
En nu zit ik hier de blog bij te werken onder het genot van een koele apfelschorle. De foto's komen nog...maar eerst eens zien of hier ergens wat op te eten is. 😎😋
Ja, iets gevonden om te eten 200 meter van het gästehaus....een schnitzel wienerart mit pommes frites und salade overgoten met een alcoholfreies hefenweize van 50cl.
Een schnitzel met het formaat van drie schnitzels, een kilo fritten en een salade om U tegen te zeggen.
Ik heb een deel moeten laten staan omdat ik anders niet meer terug zou geraken...en dat voor 10,40 euro.🤣
Terug in het gästehaus nog een babbel gedaan met de gastheer en dame en de andere wandelaar Stefi die morgen ook in hetzelfde gästehaus verblijft in Falkenberg.
Btw, ik deed vandaag 33027 stappen.
Zo, ok heb mijn huiswerk gedaan en wens jullie veel slaapgenot....en niet snurken 😁
Tot morgen 😘😘😘😘😘
Met Stefi in hogere regionen
Dag 4 / 22 mei Etappe 2 Friedenfels - Falkenberg 16,3 km
Niet vast geslapen, mijn voetjes klaagden. Maar toch lang genoeg. Om 7 opgestaan, om 8 gaan ontbijten en om 9 vertrokken.
Mooi weer en gezien het nog vroeg was gaf de zon al behoorlijk wat warmte.
Aan de ontbijttafel ik, Stefi, een vrouw en jonge dochter die 5 dagen van de Goldsteig deden...en een Belg die met de wagen was en hier kwam om in de omgeving te wandelen.
59 jaar en van Edegem, had ik iemand om een praatje te doen.
Mooi, 9 uur vertrokken voor een wandeling van 16,300 km maar met aanlooproute kwam het op 17,830 km.
Het grootste gedeelte liep tussen een aaneenrijging van vijvers vol met kikkers die veel lawaai maakten en af en toe een zwanenkoppel.
Mooi rustig wandelen met enkel de wind en vogeltjes als achtergrondgeluid. Wat een verschil met ons dichtbevolkt gestresseerd Vlaanderen.
Goed 12 km gewandeld en me dan op een boom gezet om pauze te nemen, ik had Stefi in de verte achter mij al gezien maar schijnbaar lukte het haar niet om me in te halen.
Maar ze verbleef in hetzelfe Gasthof als ik..Gasthof Zum Goldene Stern op de markt.
Onderweg nog een boom tegen gekomen die vol hing met vastgespijkerde schoenen. 😂
Na de pauze nog geen Stefi gezien...ik ging er óók niet op wachten, nog een 5 km en ik kwam in Falkenberg. Het laatste stuk ging door open vlakte onder een brandende zon..pffffff, warm dat het was.😐
Maar kom, uiteindelijk kwam ik dan in Falkenberg aan met een indrukwekkend zicht op de burcht die gebouwd was op een enorme blok graniet en dat in het jaar 1000, het was niet te bezichtigen want het was een hotel.
Ik wist van Stefi ondertussen dat het uitzonderlijk rühetag was, normaal gisteren maar met Sinksen waren hier gisteren veel festiviteiten en daarom vandaag .
Maar er was een telefoonnummer aan de deur die ik dan moest bellen, om 14:00 klok kwam ik aan en belde ik en de man zei dat ik maar aan de deur moest bellen omdat zijn ouders er waren.
Zo gezegd, zo gedaan. Een vriendelijke oude man van iets in de zeventig toonde mij de kamer en bezorgde me een frisse Garten limonade...heeeeeeerlijk koel en sprankelend.
De nodige ceremoniën gedaan en dan het fototoestel in de hand naar de burcht getrokken...klein dorp maar een indrukwekkende burcht
. Ik heb een mooie ruime lichte kamer met ruime badkamer, een aangename plaats om te vertoeven.
En vanaf 18 uur zou ik iets kunnen eten, zolang het maar geen reuzenschnitzel is. En nu even pauze 😎
Om 18 gaan eten, ze maakten een uitzondering voor ons. Een vegetarische aardappelgratin met lentegroenten en kruidenboter.
Veel beter gegeten dan gisteren, smaakvoĺler en genoeg ipv veel te veel zoals gisteren, nog een praatje gedaan met Stefi over koetjes en kalfjes en wandelen en dan naar de kamer getrokken. De weersvoorspellingen voor morgen en overmorgen zijn stevig veranderd.. ipv zon verwacht men voor morgen veel regen.
Dus regenpak maar al klaar gelegd. Het leven van een wandelaar kan zwaar zijn. Slaap lekker. 😴😴😴😴😴😴😴
Ik deed vandaag 27372 stappen samen 60399 stappen.
Falkenberg Burcht
Dag 5 / 23 mei Etappe 3 Falkenberg - Neuhaus 14,2 km
Goed geslapen en met wat angst in het hart opgestaan en stevige regen verwacht. Maar nog geen regen te zien, kan nog komen.
Toch voor alle zekerheid maar alles tegen de regen bovenop gepakt. Om 8 gaan eten en iets voor 9 vertrokken en nog steeds geen regen.
De tocht vandaag was ronduit prachtig...door het Waldnaabdal...een smal dal met rivier, rotsen en naaldbomen.
Prachtige wandeling.onderweg kom je nog Die Blockhütte tegen waar je in een aangename bosomgeving kan eten, drinken en genieten.
Kort voor ik daar was haalde Steffi me in en besloten we nog iets te gaan drinken in de Blockhütte. Koffie uiteraard. 😁
Dan nogmaals afscheid genomen omdat zij een ander pad ging volgen aan de overkant en we elkaar waarschijnlijk niet meer zouden zien.
Rustig en genietend van de mooie natuur doorgewandeld en 4 km voor ik in Neuhaus kwam mezelf 45 minuten op een bank gezet.
En genoten van de stilte, de rivier en de vogeltjes.
En dan maar wat tegen mijn zin opgestapt om naar Neuhaus te geraken, na een klim om uit het dal te komen bereikte ik Neuhaus.
een klein dorp waar ik hoopte mezelf te kunnen bevoorraden, maar het enige wat er was, was een bakker die om 13 uur gesloten was.
Dan maar naar het feriënhaus en daar dan gevraagd waar er een winkel of supermarkt was. En ja hoor, die was er, een Edeka in Windischeschenbach.
Een 1,5 km naar beneden en ook terug naar boven natuurlijk.
De rugzak dan maar af en andere schoenen aan om de hoogstnodige boodschappen te kunnen doen...een kleine wandeling van 3 km.
Daar heb ik dan wat fruit gekocht zoals bosbessen en een halve meloen. 2 doosjes corny krachtbarretjes zonder suiker.
Een worst, drie flesjes drank zonder suiker, een klein flesje schuimwijn om mezelf te verwennen en een dessert.
En twee klaargemaakte sandwiches om te eten vanavond. En...wat koffiestaafjes van Jacobs. Ik zit hier tenslotte in een vakantiehuisje met woonkamer en keuken met ijskast en de hele rataplan.
Moe, maar tevreden kwam ik terug aan mijn stulpje.
Vóór het douchen kwam ik bij het uitdoen van mijn schoenen tot de conclusie dat mijn linker grote teen een blaar had die al stukgelopen was...uitzonderlijk maar waar.
Na de douche dan maar al het overtollige vel eraf gesneden, ontsmet en ondertussen hoog gefloten en dan een klever erop.
Nog een uurtje en ik ga eten, rusten en genieten van een glaasje rosé Prosecco. 😋
Die sandwiches waren best lekker,met kip, spek, tomaat, ei en mayo. Ondertussen heeft het hier wat gedonderd en stevig geregend maar nu is het over.
Nu maar hopen dat het morgen wat deftig blijft en vanaf overmorgen verwacht men terug droog en zonnig weer met helaas temperaturen tot 26 graden.
Beetje te warm om te wandelen..wat is het leven van een wandelaar toch zwaar. 😥
Vandaag 24884 stappen..samen 85283 stappen.😁
Mijn aangename stulpje in Neuhaus, heerlijk vertoeven.
Dag 6 / 24 mei Etappe 4 Neuhaus - Oberhöll 22,1 km
Voor het vertrek alles mooi opgeruimd en afgewassen en het vuil buiten gezet.
Mooi gesorteerd. Om 8:44 trok ik de deur achter me dicht vol goede moed richting Letzau. Dit traject had redelijk veel klimwerk.
Maar hoe dan ook, de eerste 2 uur bleef ik mooi op een gemiddelde van 4 kmpu.
Aan km 12 me op een bank gezet om een heerlijke harde worst tussen de tanden te laten maken.. heerlijke worst.
Dan begon wat ik vreesde wat zou beginnen...regen, rugzak af en regenjas genomen en ook de regenbescherming voor de rugzak aangebracht en weg was ik.
In de regen, wat is het leven van een wandelaar toch zwaar. 😂
Ik had gedacht om tegen 3 op mijn bestemming aan te komen, en dat was goed gedacht.
Een mooie moderne kamer in een apart gebouw met inloopdouche. Me eerst even gezet alvorens de nodige dingen te doen.
En eten ga ik tussen 18/18,30. Ik voel me best moe nu, veel klimmen en regen met een kap op een tien kilo op de rug maakte dit een iets zwaardere dag.
Maar het zijn niet altijd ontspannen wandelingen, soms vloek ik wel eens en stel ik mezelf de vraag waarom ik dit persé wil doen, om de dag erna vrolijk verder te gaan.
Maw, de éne dag is de andere niet.
Vandaag geen foto's wegens het niet al te beste weer... wat heb ik gegeten? Cordon blue met gebakken aardappeltjes en salade.
Op tijd terug zijn om met die van ons te skypen en dan wat rusten.
Stappen vandaag 32245 samen 119528 stappen.
Slaap ze, en geen schaapjes tellen. 😁😁😁😴😴😴😴
Dag 7 / 25 mei Etappe 5 Oberhöll - Leuchtenberg 13,9 km
Vandaag een rustige dag, normaal 13,9 km maar aangezien ik moest afwijken van het pad moest ik ook terug naar de route kunnen,maakte dat het 16,620km werd.
Maar toch zeer rustig gewandeld en twee maal pauze gehouden om niet te snel in het gästehaus toe te komen.
Om niet helemaal terug te moeten gebruikte ik de gps om via boswegen terug op het traject te geraken.
Mooi terug aangesloten en probleemloos door berg en dal. Mooi traject, afwisselend maar het mooiste traject was toch nog steeds het Waldnaabtal.
Met tijd over af en toe eens gestopt om de camera boven te halen.
En rustig, langzaam zonder één mens te zien bereikte ik Leuchtenberg dat inderdaad ook op een berg lag.
Een klein dorpje met een mooie kerk en een burcht...ttz, wat er nog van restte.
In het dorp gekomen passeerde ik eerst het Lindenhof waar op een terras redelijk wat mensen zaten, maar mijn verblijf was een 200 meter verder...Gasthof Zum Burgkrug.
Toen ik binnenstapte stapte ik terug de jaren 60 binnen, en zat een oude man op een stoel, die ging me helpen.
Hij vroeg mijn naam die ik bereidwillig gaf en ging dan zoeken naar de waarschijnlijk enige gast....ik.😁
Ik vroeg ineens wat fris om te drinken om mee op de kamer te nemen en kreeg een citroenlimonade mee.
Geen cola zero of light. Kan ik hier eten? Ja natuurlijk.
Mijn kamer was even simpel als de rest, klein, geen tv noch WiFi. Maar niks hoor dat overleef ik wel. Als ik nu maar het eten ook overleef. 😂
Ik ben gaan eten in het Lindenhof...100 meter terug. In de Burgkrug was niemand te zien.
Ook hier alweer een stuk vlees bijna zo groot als het bord. Ook hier mijn bord niet leeg gegeten.
Na het eten naar mijn kamertje getrokken en naar een aflevering van de collega's gekeken die op mijn tablet staat en dan mezelf klaargemaakt voor een slaapje van 8 uur.
En ik heb ze allemaal benut.
Vandaag 26597 stappen + 119528= 146125 stappen
Een boomkapel?
Of een Kapelboom?
Geen bos of rivier, maar een autosnelweg
Dag 8/ 26 mei Etappe 6 Leuchtenberg - Tännesberg 21,6 km
Een half uur vroeger opgestaan met de bedoeling een uur vroeger te vertrekken wegens een traject met veel stijging en warm weer.
Om 7:30 ontbijt en dan nog een praatje gedaan met de gastvrouw, hierdoor ben ik 20 minuten later vertrokken dan ik wilde, maar het praatje met de gastvrouw was belangrijker dan die 20 minuten. Een vriendelijke vrouw met interesses.
Dus om 8:20 vetrokken voor een dag met veel stijging. Onderweg nog een praatje gedaan met twee vrouwen die al met elkaar stonden te praten, ik dacht dus dat ik er ook nog wel bij kon.
Al lachend terug afscheid genomen om mijn einddoel in Tannesberg te bereiken, en daar zou ik aardig wat moeten voor klimmen met zelfs een klim met een helling van 45 graden, gelukkig niet al te lang. Veel klimmen doe je langzaam wijl je je ademhaling regelt, sneller willen gaan resulteert in dat geval in langzamer vooruit gaan.
En warm dat het was, in Trausnitz hoopte ik een gästhuis open te vinden om iets fris te drinken , maar helaas.
Maar hé, wat zag mijn oog? Een jeugdherberg naast een burcht gelegen. Uit ervaring weet ik dat elke jeugdherberberg over automaten beschikt met drinken.
Maar dan moet hij natuurlijk ook open zijn...pech ...maar hé, wat zag mijn oog alweer? Een deur met de opmerking....automaten. Ik zo blij als een klein kind dat een creme-glace krijgt daar binnen gestormd en er eerst een citroenlimonade uitgehaald en dat direct in mijn naar frisheid en prikkelend verlangende keel gegoten...oooooo, wat was dat heerlijk. Nog twee flessen appelsienlimonade eruit gehaald om in mijn drinkzak te kappen.Mijn gulzigheid kende op die moment geen grenzen met als gevolg dat de rest van de route ik met een plakkerig gevoel rondliep in de mond. 🤣
Na Trausnitz kwam dan Tannesberg waar ik zou verblijven in Tannenhof, moe en verhit, vooral moe van de hitte kwam ik aan in Tannenhof en werd vriendelijk begroet door de gastheer die me direct naar de kamer wilde brengen, maar niet voor eerst gevraagd te hebben of hij een fles fris sprüdelwater had voor mij...genoeg zoete drank gehad.
Geen probleem...en dan onder de geneugten van heerlijk fris water begonnen aan de blog. Eten om 18..18:30, rindbraten met de vraag om een normale partij, wat de man glimlachte bevestigde. Ik ben geen Bayerische man hé. 😁
En inderdaad, het was een normale portie..salade, rindsbraten met gebakken aardappeltjes en daarbij een heerlijke saus.
En mezelf getrakteerd op een kannetje rode wijn. Met de rest van de wijn na het eten in de biergarten gaan zitten..aangenaam zitten en de temperatuur was al gezakt.
In het sporthotel een beetje verder was een huwelijksfeest met het nodige tumult. Eindelijk eens wat leven in de anders zo stille dorpen.
Het was vandaag best een zware dag met veel klimmen en warmte. Gelukkig is dat minder morgen, minder km en minder klimmen...maar warmer.
Dedju. Maar dat, is voor morgen 😎
Vandaag 36084 stappen + 146125 = 182209 stappen
Zicht van op mijn balkonnetje
Dag 9 / 27 mei Etappe 7 Tännesberg - Oberviechtach
(splitsing) etappe 1 zuidroute 16,6 km
Vrolijk opgestaan en genoten van een goed ontbijt, vandaag maar 16,6 km, een rustige dag dus.....dacht ik.
Bij de eerste markering werd ik geconfronteerd met 19,3 naar Oberviechtach, eens kijken hoeveel ik gedaan had..1,3.
Dat maakte dus niet 16,6 maar 20,6, een groot verschil mijn gedacht. Slikken en doorgaan maar, onderweg kwam ik een oudere man tegen die daar gewoon wat wandelde maar wat moeilijk scheen te gaan, eens geïnformeerd of alles goed was met hem en dat bleek ook zo. Een praatje gedaan en hij vroeg waar ik heen ging, toen ik zei Oberviechtach vroeg hij verwonderd...."Vandaag nog!" Best grappig, een hand en blijf gezond en ik verdween al snel uit zijn blik.
De markering vandaag was vandaag niet 100%, hierdoor heb ik wat gemist wat me een paar honderd meter extra kostte.
De route is verdeeld in sectoren, en voor elke sector is er 1 man die de route moet onderhouden en zien of alles nog klopt.
De man in deze sector was schijnbaar niet de meest ijverige, want op meerdere plaatsen waren er wel punten die niet correct waren, maar gelukkig bestaat er heden ten dage gps, dankzij de gps kon ik de mankementen opvangen en toch nog op het pad blijven.
Het was warm vandaag, zeer warm met een rugzak op, op zeker moment passeerde ik een huis waar ik een man en vrouw opmerkte die zich net klaarmaakten om in de tuin in een plastiek bad te gaan plensen. Wie niet waagt niet wint, ik ernaar toe met de vraag of ik van hen water kon krijgen, ik had nog water maar dat was ondertussen al lauw geworden. De man zei dat het geen probleem was en de vrouw bracht me een fles water licht bruisend. Ik vroeg wat me dat kostte en de vrouw zei 1,5 euro.
Geen probleem, ik wilde een stuk van 2 euro geven maar de man wilde het niet...kreeg later misschien onder zijn voeten omdat hij die fles gratis weg gaf.🤣
Nu ja, nu had ik zoveel water voor nog een 4 km dat ik schaamteloos kon lurken aan mijn waterzak.
Hoe dan ook, de extra kilometers en vooral de warmte begonnen zich te laten voelen, ik was moe en had een gebrek aan concentratie.
De laatste 1,5 km naar het hotel ging over asfalt en voetpaden, afgepeigerd en verhit stapte ik binnen in de patisserie en tea room wat ook over kamers beschikte en werd met de neus op taarten allerhande geduwd. Vandaar werd ik naar de receptie geleid in een verbruikzaal met allemaal ouw toerten die allemaal taart zaten te eten..en verwonderd waren wat hier nu weer binnen stapte. 😁 een knappe gast met witte haren die afstaken tegen zijn gebruind gelaat en een rugzak met een handdoek en een slang die uit zijn rugzak te voorschijn kwam...ondersteund door twee sticks. Ik vroeg aan de man een fles sproedelwasser, maar dat had hij niet, hij vulde wel een glas van een halve liter met heerlijk koud water en citroen. Dat water zo heerlijk kan zijn.😋
Mijn voeten en benen zijn zwaar vermoeid, eigen fout. Ik had lichtere wandelschoenen moeten meenemen.
Deze zijn te zwaar om een hele maand mee rond te lopen. Goed voor ééndagstochten of een tocht in het gebergte, maar voor gewone wandelwegen te zwaar.
Maar morgen kom ik aan in Neunburg Vorm Wald waar ik een rustdag heb en waar ik zonder problemen een sportwinkel zal vinden.
Bedoeling? Een paar lichte wandelschoenen kopen en deze met de post naar huis zenden. Morgen zal ook nog een zware dag worden, 24 km + 1 km aanloop naar de route is 25 km. Weinig klimmen maar het is de warmte die het zwaarste is.
Wat en waar ga ik eten? Ik weet het nog niet. Ik laat het nog weten. Zo, de keuze was snel gemaakt Pizzeria Capri vlak naast de deur. Pizza?
Neen, spaghetti carbonara met een glas wijn. Er was wijn van het huis en chianti..maar er was geen chianti en kreeg een glas met wijn om te proeven, en zo kreeg ik ipv 20 cl wijn, 30 cl 😂 was goed en voldoende, ik kreeg nog een gratis schnapps aangeboden maar die heb ik vriendelijk geweigerd..1 glas wijn is voldoende na deze warme zware trip.
Ik heb nog twee halve liter water in fles gevraagd om mee te nemen zodat ik drinken had op de kamer, en....ik heb een balkon met mooi uitzicht. Het is zo droog en warm dat mijn was zonder druppen droog is. Nu ga ik me wat rustig zetten met uitkijk op het bos met een heerlijk glas water.
Ik wens jullie een lekkere slaap en tot morgen. 😚😚😚
Vandaag 35074 stappen + 18220o = 217283 stappen.
Het sympathieke presentje van Ed en Mieke uit Holland die nu op de noord-route lopen 😘
Dag 10 / 28 mei Etappe 8 Oberviechtach - Neunburg vorm Wald 24,1 km
Om 6:30 benen uit bed. Bij het ontbijt aandacht geschonken aan mijn zoutgehalte.
Met het zweten verlies je veel zout, en een extra portie zout kan dan geen kwaad. Een hardgekookt ei met zout, tussen de broodjes lag ook een pretzel met zout..en dan ben ik nog een extra pretzel met zout gaan bijhalen voor de middag. Vandaag gelopen op mijn lichte sportschoenen, ook niet echt zoals het moet zijn, maar beter dan die toch te zware bergschoenen.
En nu eerst even mijn ergernis luchten tegenover de kerel die de gids samen gesteld heeft. Gisteren heb ik 4 km meer moeten lopen dan aangegeven in de gids.
Vandaag zou ik maar 180 meter stijging hebben over 24 km wat weinig is....ja dag Jan...maak van die 1 maar een 7 om in de buurt te komen.
En was de afstand geen 24,1, maar 25,6 km. Als ik die kerel ooit voor mij krijg stamp ik tegen zijn klokkenspel dat men het nog 3 uur hoort klingelen.
Wat een frutgids. Zo....dat was eraf. 😁
Soit, zoals ze het in 't Antwaarps zeggen....kém menne peire gezing vandaog. 😩 klimmen klimmen en nog eens klimmen, 30 graden warm, en bijna 26 km.
De strepen staan nog in mijn onderbroek. Onderweg aan een pronte redelijk jonge boerin gevraagd om vers fris water, wat ze me vriendelijk bezorgde...de hele zak van 1,5 liter bomvol. Wat een luxe. Ik heb in totaal 3 liter water gedronken en ik had nog dorst, ik kan me voorstellen hoe verschrikkelijk het moet zijn te sterven van de dorst.
Dan besef je pas de waarde van simpel water zonder meer.
Aan de splitsing waar de hoofdweg overging naar noord en zuid, ging ik op zoek naar het presentje dat er door Ed en Mieke uit Holland zou achtergelaten zijn..niets te zien, dan maar doorgegaan, maar bij het omdraaien zag ik het pakje achteraan een nagel hangen....een briefje in een plastiek zak met een sleutelhanger met mooi Hollandse klompjes. Liefste Mieke en Ed...bedankt voor het leuke presentje dat ik bij zal houden tot ik naar de eeuwige jachtvelden vertrek...een vriendelijk en leuk gebaar.
Ik wens jullie dan ook een aangename en veilige wandeling. Op 7 juni kom ik in de Grobe Arberhutte, dan zijn jullie waarschijnlijk weg daar?
Laat af en toe eens iets van jullie horen. 😙😚
n Kröblitz kwam ik nog een zeer alerte oude vrouw tegen die er prat op ging uit de Würtzburg te zijn, ich bin ein richtige Wurzburgerin....zo fier als wat wist ze me dat te vertellen en ze was echt nog goed bij de hare. Daar tegenover stond een kraantje met een drukknop wat enkel drinkbaar water kan zijn, het liep langs mijn kin naar beneden.....heerlijk.
Het was uiteindelijk 17u 35 dat ik ten einde krachten in Gästhof Spörrer aankwam, eigenlijk meer een hotel, een vriendelijke ontvangst en ik werd snel doorverwezen naar de kamer waar een fles sprüdelwasser ter beschikking stond...het heldere goud. Eerst snel de douche in om af te koelen en proper te worden ook natuurlijk.
En.....wat een vooruitzicht heb ik. Een rustdag morgen.Want zeg nu echt...welke gek gaat met 30 graden mit gepäck wandelen?
Dan moet je toch wel een serieuze vijs los hebben hé. De rest...komt later, me fatsoeneren om te gaan eten...see you later. 😁
Zo, juist terug van het restaurant en mezelf eens goed verwend...eerst en vooral een grote water.😂 dan schweinemedaillonsfilet met champignonsauce en een salade, met een goed glas rode spätburgunder en dan 3 bollen creme-glace, een bol vanille, een walnoot en een aardbei en dan nog twee flessen water mee naar de kamer genomen.....'t was feest in buikland. 😋😋
Eens wat anders dan die mega schnitzels. Groetjes aan iedereen die volgt en niet volgt. En allen een goede nachtrust een pollekes boven de deksels. 😙
Vandaag 40745 stappen + 217283 = 258028 stappen.
Neunburg Vorm Wald
Dag 11 / 29 mei Rustdag in Neunburg vorm Wald
Alle tijd genomen om rustig te ontbijten. Heerlijk, een dag niets moeten. Dan eerst een ander paar wandelschoenen gaan kopen, licht en laag.
Gevonden, en de raad van die van ons opgevolgd en ineens gevraagd of ze een lege doos hadden waar de zware bergschoenen in konden om die per post naar huis te sturen, en dat bleek geen probleem. Gezien de sportwinkel maar 100 meter van het hotel was die eerst op mijn kamer gaan zetten en dan het stadje in.
De burcht en kerk waren best mooi, het oude gedeelte bleek minder groot dan ik dacht..das postamt bleek in de Edeka supermarkt te zijn, twee vliegen in één klap.
Kon ik ineens mijn boodschappen doen. Vriendelijke postvrouw die wel al opgemerkt had dat het een doos was zonder iets op of aan, waarop ze in alle vriendelijkheid en medewerkzaamheid ervoor zorgde dat de doos goed gesloten werd en voor de nodige papieren zorgde zodat het pakket goed thuis kwam, mijn schoenen...zonder mijn voeten. 🤣🤣 17,99 voor een vrij zwaar pakket en een verre bestemming is niet te duur, en verzekerd.
Niet verzekerd kostte het maar 9,50 euro. Als het oude versleten schoenen waren geweest had dat geen probleem geweest. Maar deze bergschoenen zijn eigenlijk nieuw en kunnen nog veel dienst doen tijdens dagtochten in bergachtig gebied. Dus sjoeke....ze zijn onderweg hé. 😁
Dan nog wat rondgewandeld, en ik zag een ooievaarsnest met drie jong op een schouw.
Mooi zicht. Nog wat foto's van vissen en eenden getrokken in het park, maar ik zag al veel mooiere parken.
Op een bankje gezeten als een Benidorm bastard, slurpend aan mijn citroendrank uit de Edeka.
En lui opgestaan om nog luier voet per voet naar het hotel te gaan om mijn Edekazak met Landjäger worsten, drank en krachtbarretjes neer te droppen.
En warm...warm.
Nog een tijd op de kamer bezig geweest na een bezoekje aan de oude binnenstad die niet echt groot is. En alle routes nog eens doorlopen en hola pola.
Kom ik tot de conclusie dat ik een serieuze fout gemaakt heb. Een fout die me een extra rustdag zal bezorgen..al goed, stel je voor dat ik een fout had gemaakt waardoor ik een dag tekort had. In Konzell zou ik naar Rattenberg vertrekken en dan naar Viechtach, wijl de camping in Viechtach maar een13 km van Konzell ligt...hoe in hemelsnaam heb ik die Rattenberg ertussen geflanst? 😲 Maw, ik moet helemaal niet in Rattenberg zijn...maakt dat ik in Viechtach 2 overnachtingen heb...een toevallige meevaller door een stommiteit van mezelf. De tweede stommiteit, eerst te zware schoenen en er dan een bestemming tussen geplakt waar ik niet hoef te zijn. 😩 oef, op tijd opgemerkt zodat ik nog gratis kon annuleren in Rattenberg en één nacht bijgeboekt in Viechtach.
Lekker gegeten vanavond, putensteak met tomaat en mozzarella overbakken met rösti en de altijd aanwezige salade, en vanavond maar 2 bolletjes creme-glace. 😁.
En niet te vergeten het glas Spätburgunder.
Zo, dat was het voor vandaag....ondanks de vele onweders bij jullie...slaap toch maar heerlijk en droom van...ja...van wat eigenlijk? 😁😴😴😴😴😴
Kalvarieweg
Dag 12 / 30 mei Etappe 9 Neunburg - Mappach 20,1 km
6 uur ontwaken, 7 uur gaan ontbijten, 8 uur vertrokken.
Vandaag 21,1 km zonder zware klimmen. Veel golvend terrein en zeer lang door een bos met brede wegen, waar ik ook een foto zou nemen, die zouden allemaal op elkaar trekken. Brede soms loodrechte wegen door het bos. Een voordeel, gemakkelijke begaanbaar en weinig inspannende weg.
De schoenen zitten een pak comfortabeler dan de bergschoenen, wel redelijk wat asfalt gehad wat dan weer slecht is voor de voeten.
Harde en warme ondergrond...niet goed voor de voeten.
Gezien ik 80% van de tijd door het bos liep niemand gezien, geen babbel, geen mooi uitzichtpunt.
Best een saaie dag. Om 14:15 bereikte ik Mappacher Hof in Mappach na eerst nog een twee kilometer in de brandende zon te hebben moeten lopen.
Ik vroeg een fles koud sprüdelwasser en mocht daar dan 3,80 voor betalen.
Gelukkig stond in het gastengebouw een automaat met normale prijzen. Mooi ruime kamer, éénpersoonsbed, goede WiFi, en mooie tv.
Maar in tegenstelling tot wat ik verwacht had....geen balkon. Enkel voor tweepersoonskamers. 😩
Ik kreeg ook ineens mee dat het eten voor 18:00 of na 20:00 was..merkwaardig maar ja. Foto's moet je vandaag niet verwachten, saaie weg vandaag.
Zo..tot later dan maar 😁.
Voor 18 uur gaan eten, gyros met pommes frites and salade, en twee bolletjes ijs. Met een hefe weize alcoholfrei.
De rest van de avond wat tv gekeken, gestopt met die van ons en om 22:30 onder het dekbed gekropen.
Als het zo warm is slapen wij onder een laken, hier onder een dekbed.😁
Vandaag 33690 stappen + 258028 = 291718 stappen. 😉
Korenbloemenveld
Dag 13 / 31 mei Etappe 10 Mappach - Reichenbach 11
Goede morgen deze morgen, jullie zullen al wel opgemerkt hebben dat er iemand mijn account misbruikt om debiele praat te verkopen.
Waarschijnlijk een marginaal met het iq van een okkernoot. Ik heb mijn e-mail adres veranderd en hoop dat het hiermee stopt.
Wie het ook was, ik heb zijn berichten verwijderd en hem geblokkeerd....ga naar de speeltuin kerel.
Vandaag een goede 13 km met de extra kilometers die ik moet doen om aan mijn hotel te komen, dus geen haast vandaag.
Zo, eigenlijk wel een het prachtige weinig inspannende wandeling vandaag, het grootste gedeelte door het bos.
Onderweg nog twee praatpalen tegen gekomen, één man die wat aan het wandelen was in het bos zomaar om beweging te hebben...een oude gepensioneerde. 😁
En wat later een man met twee honden, die inderdaad ging wandelen om de honden.
Hij had zelf ook wat beweging nodig want hij had een pracht van een buik mee, waar hij ook over begon
. Lekker en vet eten en het Beierse bier zullen wel de schuldigen zijn, een aangename babbel gehad met deze man en hem bij het afscheid de raad gegeven wat meer te wandelen als hij zijn vet kwijt wil. Met een lach aanvaardde de man mijn goede raad en nu tijd om naar Walderbach te gaan. Waar ik om 13:45 arriveerde.
Mijn onderkomen is gelegen in een voormalig klooster, mooi gebouw. Mooie ruime kamer en een vlotte vriendelijke ontvangst.
Er is ook een aangenaam terras aan de achterzijde met mooi zicht. Maar dat is voor later
. Eerst mijn was doen alvorens Greta gaat reclameren, en afkoelen want het is nog steeds warm mijn gedacht.
Mijn witte haren beginnen al mooi af te steken tegen mijn gebruind gelaat..of is het nu andersom? 😁
Ik denk dat ik even ga verpozen op dat terras en de rest komt later wel. 😎
Zo, efkes een grote cola gaan drinken, een half literke. Om te eten was het nog te vroeg, me dus als een echte opa in de zetel gaan zitten kijken naar tv tot het tijd was. Lekker gegeten, rumpsteak met kroketten en kruidenboter en de steeds aanwezige salade. Drank? Een hefen weise...alcoholfrei. 😁
Soit, alles bijeen genomen een aangename rustige dag, ik wens jullie een rustige nacht toe, zonder gesnurk en geen s haakjes tellen, veel te vermoeiend.
Vandaag 21230 stappen + 291718 = 312948 stappen
Burcht Falkenstein
Dag 14 / 1 juni Etappe 11 Reichenbach - Falkenstein 22,1 km
Ontbijt om 7:30. Om 8 vertrokken richting Falkenstein. Maar ik ben 2,5 km van de route afgeweken om te overnachten.
Gezien ik geen zin had die 2,5 km opzij van de weg nog eens te doen, heb ik mijn gps geraadpleegd die me de Oberpfalzweg toonde die door Walderbach ging en aansluiting maakte in Krottenthal. Dus deze weg genomen die wel wat korter was. Voor de rest was het een mooie tocht, maar ook zeer zwaar met veel klimmen.
Op een bepaald moment merkte ik op dat ik geen markering meer zag, even gecheckt, en ja was een 100 meter afgeweken wat best nog meeviel. T
erug op het juiste pad hoorde ik plots iets achter mij. Hoera...een tweede Goldsteigganger.
Een Zwitser van 65 juist op pensioen. Hij doet de hele zuidroute en hoopt op 10 juni in Passau te zijn en had ook nog geen rustdag genomen.
Staat geestelijk waarschijnlijk nog in werkmodus. 😂
De man had in hetzelfde hotel geslapen in Walderbach maar ik had hem niet gezien omdat hij.......om 5:30 vertrokken was. 😨
Rustig man, je bent eindelijk met pensioen! Hij was ook de hele weg terug gelopen en kwam daardoor ook achter mij aan.
Hij zal het wel leren met de tijd. Niks moet, alles mag. 😁
Nu ja, de laatste 6 km waren best heel zwaar, zeer zware klim en op een top over, tussen en onder stenen gekropen.
Aan het dorp gekomen heb ik hem nog opgewacht omdat hij geen gps had en de weg naar het huis nogal moeilijk was.
Daar aangekomen na nog eens een stevige klim en 1,5 km extra vond Maria mijn reservatie niet alhoewel ik niets geannuleerd had en ik gisterenavond nog een bevestiging van booking.com had gekregen dat mijn verblijf bij Gästhof Maria eraan kwam, maar geen probleem, ze had nog plaats, een ruime lichte kamer met balkon en prachtig zicht.
Eten vanaf 18:00, dus nog even tijd 😁
Een keer iets anders gegeten, een hamburger van het huis mit pommes frites, leķker vlees lag er tussen, nog een praatje gedaan met den Alfred...zo heet de Zwitser.
De man zou morgenvroeg vertrekken iets voor zes, de Edeka ging open om 6 en dan ging hij daar wat halen om te ontbijten
. Dan lig ik nog lekker in bed. De kans dat ik hem nog zal zien is miniem. Hij slaapt morgen ergens anders en dan neem ik ook een andere richting.
Korte kennismaking met een andere Goldssteigganger dus. Morgen een 30 km, amai mijn voeten. 😧
Vandaag 34474 stappen + 312948 = 347422 stappen
Een boskapelletje
Dag 15 / 2 juni Etappe 12 Falkenstein - Wiesenfelden 29,3 km
Vandaag zo goed als 30 km, licht bewolkt en hopelijk gaat het niet te warm worden.
Nog een koppel Antwaarpenérs tegen gekomen bij Maria..maar ik nam de tijd niet om een uitgebreide babbel te doen...vertrekken maar voor een lange dag.
Ja, hier ben ik dan. Zware dag gehad. Veel bos, veel klimmen en veel dalen.
Gelukkig was de temperatuur goed...na de middag in de volle zon was het best warm maar niet zoals de vorige dagen.
De Zwitser was vroeg vertrokken zonder ontbijt en heb ik niet meer gezien, die had trouwens een overnachting in een gehucht vóór Wiesenfelden.
Af en toe eens gestopt om wat foto's te nemen, en korte maar meerdere pauzes genomen.
Tot nu toe was dit de zwaarste trip. Morgen overnacht ik in Konzell...een welnesshotel maar wel 2,5 km buiten Konzell, en de weg ernaar toe was niet echt aangenaam.
Allemaal asfalt. Naar het hotel gebeld om te vragen of ze me in het dorp konden ophalen , en dat bleek geen probleem..hoera.
Uiteindelijk arriveerde ik in Gästhof Zur Post in Wiesenfelden.
De kamer is proper in een oud huis waar de vloeren wat scheef staan zodat de kleerkast wat naar rechts helt en de chauffage naar links. 😁
De tv is nog een tv waar je een koe mee kan doodsmijten en waar enkel sneeuw op doorkomt.
Eten uit de rugzak vandaag, geen zin meer om nog naar beneden te gaan. Douchen en blij zijn dan mijn voeten lucht krijgen want die hebben serieus van hun gat gemaakt vandaag.Foto's worden morgen geplaatst, geen WiFi hier en heb iets minder dan een gigabyte ter beschikking tot overmorgen.
Slaap lekker, ik in elk geval zeker. 😗😗😗😗
Vandaag 46800 stappen + 347422 = 394222 stappen
Proper gewassen in de badjas heerlijk ****
Dag 16 / 3 juni Etappe 13 Wiesenfelden - Konzell 25,5 km
Vandaag ontbijt om 8 uur, een 23 km naar Konzell.
Alweer schijnt de zon en gaat de temperatuur naar 26 graden, nog steeds heet genoeg om vele liters zweet achter te laten op mijn weg.
Het eerste deel naar Haunkenzel gaat na een eerste zware klim om uit het dorp te komen over in een aangename weg zonder veel stijging.
Maar daarna is er een zeer zware klim over de Gallner berg, 709,5 meter. Dat was wel een klim van formaat. Ik ben er nog niet goed van. 😥
Na de zware dag van gisteren kwam deze wel super aan, ik heb niet op een scheet meer of minder gekeken.
Timber!!! Het lukte me dan toch in Denkzell te geraken waar ik een Gästehaus Der Wirt zag...ja...koud drinken.
En plots zag ik daar twee vrouwen zitten met een rugzak naast hen. Een vrouw van 70 en een vrouw van 76 die in Wiesenfelden vertrokken waren om tot Passau te geraken.
Als je op de vrouw van 76 een brood smeet was het gesneden...ik denk niet dat daar veel vet aan was, maar wel een vriendelijke dame.
In juni gingen zij een fietstocht doen in Vlaanderen en steden als Leuven, Gent, Brugge en Blankenberge aandoen om terug te keren naar Brussel waar ze dan de trein naar huis zouden nemen. Twee pittige oudjes.😁
Zij gingen door terwijl ik nog aan het genieten was van mijn grote ijskoude water met citroen, nog een 3 km naar Konzell waar ik het hotel zou bellen om me daar op te halen omdat de weg van Konzell naar het hotel nog bijna 3 km was en over asfalt ging. Heerlijk het vooruitzicht op een verblijf in een **** hotel.
Daar aangekomen lagen de papieren al klaar, enkel ondertekenen en linea recta naar kamer 32.
Een mooi zeer ruime kamer met inloopdouche, balkon enz .. een kamer **** sterren waard.
Direct naar de ijskast gaan snuffelen en een heerlijke koude cola genomen. Wel even verschoten van de prijs...alles 1,5 euro uitgezonderd de Prosecco, die kost 2,5 euro.😁
Een wasje geslagen, een heerlijk douche en dan genieten met het vooruitzicht van een rustige namiddag en avond in een **** hotel.
Ik ben wel mijn kostuum en das vergeten...doemen hé.
Haasten moet ik me niet, want skypen met die van ons is maar om 21 uur, die is nu nog in Katara aan het genieten van de sauna en heerlijk eten.
Maw, zij zweet van de sauna, ik van het klimmen over berg en dal.
Ik zal later laten weten of het eten lekker was en of het zo goedkoop was als de drank in de koelkast. 😙
Het eten was heerlijk....3 soorten vlees maar normale proporties met aardappelen in de schil, boontjes met spek en kruidenboter, en de in deze warme tijden hoognodige crème glace. Met water en een kannetje Blauer Zweigelt..heerlijk wijntje.
En altijd plezierig als je dat kan eten zonder problemen, meer afgelopen vandaag dan opgegeten.
En echt duur was het niet, de hoofdschotel 17,90...de wijn 6 euro, de twee bollen crème glace 2 euro.
En de halve liter water 2,8 euro, voor een ****hotel best een aangename prijs. En nu nog wat genieten van de luxe en rust.
Morgen een lichte dag normaal met hoogstens 16 km naar een camping in Viechtach waar de luxe iets minder zal zijn. Een kamer met gedeelde badkamer aan 22 euro per nacht....maar....maar, met een zwembad en een dag rust.
Met deze wens ik jullie een even goede nachtrust als ik mezelf gun. 😴
Vandaag 34235 stappen + 394222 = 428457 stappen
Plattegrond van de camping 😂 helemaal boven rechts het rode gebouw, 5 minuten gaan van de receptie en 2 hoog
Dag 17 / 4 juni Etappe 14 Konzell - Viechtach 18,00 km
Ontwaakt in alle rust, heerlijk geslapen en vandaag minder km.
Van Konzell naar de Pandurensteig die ik door middel van mijn uitstekende Locus map pro, een app die zeer gedetailleerd is zowel wat betreft het terrein, hoogteverschillen en die ook alle lange afstandswandelingen en andere wandelingen bevat zodat ik steeds weet waar de Goldsteig is...me zonder problemen naar Viechtach brengt.
Een zeer rustige wandeling, niet gehaast, een paar rustpauzes op een bankje met mooi zicht.
Na Moosbach passeerden me twee vrouwen die niet goed schenen te weten hoe te wandelen, begroeting in het Duits natuurlijk en de vraag of ik kon helpen, en onderling begonnen ze Nederlands te praten..nou, zullen we het dan maar in het Nederlands doen?
Twee vrouwen met een kaart in de hand en wandeling nr 10 niet meer vinden, ze dan maar uit medelijden op de juiste weg gezet en nog veel plezier....en...let op jullie kaart hoor.
Best wel een mooie wandeling zeer gevarieerd, bos, weiden en asfalt.
Nog steeds op de Pandurensteig kom ik een echtpaar op een bankje tegen die lekker in de zon een cola zaten te drinken, bleken het Engelsen te zijn die een rondreis maakten van 10 weken, hun volgende stop was Passau. Oostenrijk, Tsjechië, Hongarije en nog van alles en wat.
Ook België zouden ze nog aandoen en ze ineens de goede raad gegeven geen chocolade te kopen in Brugge in winkels die Belgische chocolade verkopen.
Chocolade uit Roemenië voor de prijs die je betaalt bij een echte chocolatier. In Brugge krioelt het van de toeristenuitzuigers.
Nou ja, na een babbel van 10 minuten de knoop doorgehakt en het laatste stuk naar de camping gelopen waar ik een gastenkamer heb.
Aangekomen aan de camping pufte ik van de warmte, gelukkig was er een klein winkeltje aan waar men drank en beleg als confituur kon kopen, maar ook kaas en worst.
3 broodjes besteld voor morgenvroeg en de kaas of worst koop ik dan ook morgenvroeg, want op mijn bescheiden kamertje is geen koelkast.
Toen ik op de kamer het vensterraam opende bleek er een wespennest te zitten, snel terug dicht gedaan 1 steek gekregen en 3 wespen binnen.
Mijn handdoek ging heen en weer om de niet uitgenodigde gasten van het leven te beroven alvorens ze mij zouden aanvallen...man man man, wat is het leven van een wandelaar toch zwaar en gevaarlijk. 😣
Nou ja, na een heerlijke douche in de gemeenschappelijk douchecabines die trouwens modern en proper waren dan maar aan de blog begonnen, en gelukkig is er óók een recreatieruimte waar ik koeler kan zitten met zetels en tv en een hele boekenkast met Duitstalige boeken.😁
Zo direct eens gaan zien wat de pot schaft en ineens melding doen van het wespennest..tot later.
Zo, eerst langs de receptie geweest om het wespennest te melden en ik kreeg direct een andere kamer.
En nog wel een tweepersoonskamer veel ruimer en aangenamer met een raam aan de zijkant.
De andere kamer had een velux raam en warm dat het daar was en dan je raam niet kunnen open zetten, dan was ik mijn bed uitgeschoven denk ik.
Dus...al bij al een goede zaak dat wespennest. Een veel betere kamer.
Gaan eten in het restaurant van de camping een 100 meter van de receptie, goed gegeten, fritjes met een steak en een salade was 8 euro, en het vlees was lekker gebakken met een goede saus en een hefe weize alcoholfrei...voor 10,50 had ik goed gegeten en gedronken.
En nu afsluiten want die van ons gaat elke minuut skypen... tot morgen en niet te hard zweten hé. 😁😉😉😉
Vandaag 28350 stappen + 428457 = 456807 stappen
Dag 18 / 5 juni Onverwachte rustdag
Rustdag wegens vergissing in de planning, ik ben ook maar een mens hé. Vandaag en morgen mijn ontbijt zelf maken, broodjes halen in het winkeltje en beleg en smeren maar. Maar eerst naar beneden om een douche te nemen. Broodjes afgehaald en 2 porties smeerkaas gekocht, de andere kaas was beter geweest maar die was in een te grote verpakking en wegens een gebrek aan een ijskast kon ik de helft wegsmijten dan.
Na het ontbijt zonder koffie te voet via de Pandurensteig naar Viechtach gewandeld naar de Edeka om wat boodschappen te doen om onderweg ook wat te eten te hebben, zoals mueslibarretjes en worst, mijn geliefde snack voor onderweg. Een potje yoghurt, en wat perzikken.
Dan bij de Edeka eerst nog een grote koffie gedronken en dan met de bus terug gekomen naar de camping.
Met de Bayerwaldcard rij ik gratis, en verniet is verniet hé. 😁 Dan was mijn mangoyoghurt nog fris als ik op de kamer kwam..die ik direct opgesmikkeld heb.
Een mens moet van alles wat hebben hé, zuivel, fruit, zout...en groenten heb ik al bij elke maaltijd.
Tegen een uur of 1 wat gaan zwemmen in het overdekte zwembad van de camping en daarna gewoon niets meer doen, helemaal niets meer..buiten gaan eten dan. 😋
Lap, zwembad gesloten tussen 13 en 15, dan maar een film gezien die op de tablet stond.."Escape form Sobibor".
Duurde 2 uur en 22 minuten, en daarna had ik geen zin meer om te gaan zwemmen. 😁 en dan maar wat geluierd en opzoekwerk gedaan.
Tegen 18:30 gaan eten in Waldblick..Schlemmersteak en rösti. Lekker, een varkenssteak met een schel hesp erbovenop en overbakken met kaas. Alles opgegeten. Dan terug naar de kamer, 6 minuten omhoog om nog wat verder te rusten, en ja Greta, ik heb de was gedaan. 😁
Morgen met de bus van hier naar het station aan de buitenkant vanViechtach, zo moet ik de hele stad niet doorploegen.
En van daar naar Drachselried waar een klim van 483 meter me naar de Scharebenhutte zal brengen op 1019 meter...maar nu eerst nog even Zen zijn.
Allen een heerlijke zwoele avond en tot morgen..wor bleft die van ons na? 🤔
Scharebenhütte
Drachselried
Dag 19 / 6 juni Etappe 15 Viechtach - Drachselried - Scharebenhut 19,1 km
Variant naar Noordroute. Ipv Viechtach naar Eck....Van Viechtach naar Drachselried en van daar naar de Berghütte Schareben omdat Gasthof Eck zijn Ruhetag heeft.
En dat is daarboven de enige kans op overnachting.
Tussen Viechtach en Drachselried is geen direkte gemarkeerde route, maar met Locus maps pro zal ik mezelf er wel door navigeren.
De bus van de camping naar het station genomen zodat ik niet heel Viechtach door moest wandelen, het station ligt aan de buitenkant van Viechtach waar ik kon beginnen wandelen. Eigenlijk een vrij rustige wandeling, nergens een praatje.
In Drachselried een pauze genomen aan een overdekte ruimte waar banken en een tafel staan..en een bibliotheek in een telefooncel.
Een telefooncel vol boeken en een box met boeken die gegeven zijn. Het weer was nog mooi.....toen.
Na de pauze aan de klim naar de Scharebenhutte begonnen..483 meter omhoog.
Maar het viel best nog mee, geen te steile klimmen. Halverwege begon het dicht te trekken en heel zachtjes te regenen, dus maar de regenjas aan en de rugzakbeschermer.
Een beetje later regende het niet meer, maar kreeg ik onweer en viel de regen met bakken uit de lucht.
Man man man, wat kan het leven van een wandelaar soms onaangenaam zijn. Met kletsnatte voeten en als een waterkieken bereikte ik de hut.
Ik kreeg direct een badjas en twee handdoeken aangeboden en de weg naar de douches.
De huttenwirt wist me te vertellen dat het zou kunnen dat ik de enige gast was, en of ik het dan erg zou vinden om 's avonds naar een ander pension te gaan waar hij me dan morgen zou oppikken om me terug naar boven te brengen...maar het zou kunnen dat er nog 2 gasten doorkomen, maar dat was niet zeker met het onweer.
Dus maar afwachten tot vanavond.
Zo, ondertussen is de zon terug gekeerd en heb ik mijn was buiten opgehangen en was die zo goed als droog.
Uitgezonderd mijn kousen, mijn schoenen waren nog niet voldoende gedroogd maar geen probleem.
Na het eten waren de twee anderen er nog niet en om 18 uur werd de hut gesloten en bracht hij me naar Pension Rieder Eck.
Veel beter dan mijn slaapkamer met meerdere bedden en sanitair beneden en maar 3 euro meer.
Hier heb ik een eigen kamer met badkamer, WiFi, balkon. Hoera!!!! En morgen komt de wirt van de Scharebenhutte me oppikken tegen 9 uur.
Mijn rugzak, schoenen heb ik achtergelaten in de hut, enkel het hoogstnodige heb ik mee naar het pension.
Volgens mijn gids is het morgen 10 km, volgens de markeringen aan de hut 7,5 km en zou dat 5 uur in beslag nemen, of aan een gemiddelde van 1,5 km per uur.
Het is een kamwandeling over 4 toppen..de Heugstatte, de Enzian, de Kleine Arber en de Grosse Arber.
Naar boven, naar onder enz enz. Zien we morgen wel. Ich bin mit rente.😁
Ich wunsche euch allen ein gute nacht....und vielen küssen. 😚
Vandaag 31980 + 456807 = 488787 stappen
Langs hier is het
Dag 20 / 7 juni Etappe 16 Noordroute Scharebenhut - Grobe Arber 10,6 km
Vandaag een etappe met 4 bergen boven duizend meter.
1: Heugstatt (1262m)
2: Enzian (1287m)
3: Kleiner Arber (1384m)
4: Grober Arber (1456m)
Prachtige kamwandeling ...stijgen, dalen en stijgen tot het hoogste punt, de GroBer Arber waar ook het Arber Schutzhaus is waar ik blijf slapen.
Goed geslapen en goed ontbeten..alles goed dus. Om 9 komt de Wirt van Scharebenhutte me oppikken, dan mijn rugzak ordenen en hup met de benen.
Om 9:30 vertrokken..een half uur later na een stevige klim die direct na de hut begint aangekomen op Heugstatt.
Prachtig zicht had ik daar, dan dalen om terug te stijgen naar de Enzian waar ik 45 minuten later aankwam.
Terug dalen om dan naar de Kleine Arber te klimmen waar ik om 11:20 aankwam en dan terug dalen om vervolgens naar de Grosse Arber te klimmen waar ik om 12:35 aankwam. 3 uur en 5 minuten deed ik over deze Cake-Walk..in mijn gids stond 5 u en de Wirt sprak zelfs over 5,30.
Ze kunnen daar beter wat minder schnitzels en vettige worsten eten en minder bier drinken mijn gedacht. 😂😂
Toeristen in overvloed daar, velen zijn met de Arberbaan naar boven gekomen wandelen wat rond, gaan wat eten en drinken en gaan dan met de gondels terug naar beneden.
Den deze niet, den deze blijft hier slapen.
Het was een korte inspannende tocht met prachtige natuur en fantastische vergezichten.
Eerst nog een frisco uit de machine gehaald aan de gondelbaan en dan naar het hotel.
Een nette kamer met stapelbed maar ik ben alleen, dus vanonder slapen zeker?
Een grote tafel met twee stoelen en kleerkast en mijn eigen badkamer. En een uitzicht zoals ik nog nooit in geen enkele hotelkamer heb gehad. 😍😍
Eten..dat is voor later
Vandaag 18270 stappen + 488787 = 507057 stappen
Zwiesel
Dag 21 / 8 juni Etappe 17 GroBer Arber - Zwiesel 21,1 km
Ontspannen en uitgeslapen opgestaan, rustig ontbeten en aan de tafel gedekt voor twee.
Bleek dan toch dat de twee die er gisterenavond om 18 nog niet waren uiteindelijk toch aangekomen waren.
Vandaag dus hoofdzakelijk naar beneden, van het hoogste punt in Bayerische Wald naar Zwiesel, hoofdzakelijk dalen dus.
Het eerste uur was een verschrikking, het was geen wandelweg maar een hindernissenpiste van stenen, rotsen en boomwortels.
Na 1 uur had ik 1,7 km afgelegd. Constant de ogen gericht naar beneden om te zien waar ik mijn voeten zou neerzetten.
Uiteindelijk bereikte ik dan toch terug normale wandelweg waar ik wat snelheid kon halen.
Onderweg nog een praatje gedaan met een koppel dat al zeer vroeg op weg bleek te zijn om de Grosse Arber te bereiken, de vrouw had een licht rode kleur en een zakdoek in de hand om haar zweet af te kuisen.
Wat later nog een koppel die er nog fris bij liepen omdat die nog niet lang geleden van de Grosse Arbersee waren vertrokken...die gingen nog snuiten trekken.
Zo een rotweg naar boven....en naar onder zeker met mijn slechte knie.
Aan de Grosse Arbersee even gestopt om wat foto's te nemen.
En dan verder naar beneden naar de Seebachsleife.altijd maar naar beneden, slecht voor de knie en mijn linker grote teen.
Eens aan de Seebachsleife besloot ik de Gläsenersteig te nemen die wat hoger lag en later aansluiting zou maken met de Flüsswanderung richting Zwiesel.
Rond 12:45 me op een bank gezet om een pauze te nemen maar omdat de lucht begon dicht te trekken en ik het niet betrouwde besloot ik mijn pauze maar af te breken om zo snel mogelijk Zwiesel te bereiken alvorens het zou onweren.
Een donderslag.....een tweede donderslag en als bij wonder trok de lucht terug open en liep ik alweer in de zon.
Dan bereikte ik eindelijk de buitenkant van Zwiesel op een plaats waar ik een bushalte van de stadsbus langskwam, even bestudeerd en alweer als bij wonder kwam de stadsbus eraan, om mezelf de tocht door de straten van Zwiesel te besparen de bus opgestapt met einddoel....de Brouwerij van Zwiesel.
Daar dan afgestapt en eerst naar de Penny geweest om wat drinken, een fles spuitwater en een fles Cola zonder suiker.
En dan naar het Pension...Einsiedelei. een 5 minuten van de brouwerij. Niet zonder me eerst nog wat te laten klimmen. Een soepele ontvangst en direct naar de kamer gebracht..ruime kamer met een terras. En, drinken uit de koelkast kon men er óók krijgen. 😁
Eerst uitgepakt en dan de was geslagen om dan onder het genot van een frisse Colamix aan de blog te beginnen.
De bedoeling was om een pizza te gaan eten, maar het is hier ondertussen beginnen onweren en regenen, dus maar heerlijk lui geweest en me een pizza aan het pension laten brengen. Dat kostte me 6 euro, een heerlijke pizza met spinazie en kaas aan (huis) gebracht.
Toch gemakkelijk hé.😁 Voor de rest, zo direct naar het nieuws kijken op Yelo en tegen 20 uur skypen met die van ons...ge weet wel. 😉
En morgen mijn laatste rustdag.
Ik wens jullie allen een heerlijke nachtrust met de handjes boven de lakens zonder gesnurk en niet teveel joeksel. 😴
Vandaag 36151 stappen + 507057 = 543208 stappen
Glaswerk uit Zwiesel
Dag 22 / 9 juni Rustdag Zwiesel
Heerlijk geslapen van 22,30 tot 7. Midden in de nacht nog wat donderslagen geïncasseerd, maar dat was ergens in een parallel universum.
Als een echte toerist om 8,30 gaan ontbijten. En dan, dan zien we wel. Niks moet, alles mag.
Eerst naar de bank getrokken om geld af te halen, dan naar de supermarkt om de nodige dingen te kopen voor onderweg.
Saucissen en krachtbarretjes.😁 En de Real in Zwiesel is een grote supermarkt die ook non-food verkoopt.
Op zoek naar bretellen of ein hosenhalter. Niet in de Real, maar onderweg terug was er een sportwinkel en misschien had die wel ein hosenhalter.
En ja hoor, merkwaardig genoeg niet met clipsen, maar met velcro. Ok, deze dan. Op de kamer gekomen direct uitgeprobeerd en prima.
Waarom heb ik bretellen nodig? 🤔
Wel, ik heb een regenbroek die wat te lang is en die ik enkel met bretellen hoog genoeg krijg om er niet constant op te trappen en die ook niet afzakt.
Dat heb je als je wat kort bent hé, en ik heb bretellen maar die ben ik thuis vergeten. Ik heb nu dus 2 bretellen. Nu wat niks doen en helemaal niks tot het etenstijd is.
Zo, lekker genikst en eerst nog naar de Penny omdat ik douchegel vergeten was en vandaar naar de Braustuberl om te gaan eten.
Was zeer lekker, een kalkoensteak met asperges op en overbakken met kaas en een lekkere hollandaisesaus erbij met 25 cl Dornfelder en een frisse salade..heerlijk.
En dan terug naar mijn knusse kamer om nog verder te niksen, die van ons gaat vanavond naar de stadsschouwburg voor een optreden van het mannenzangkoor ' Gaudeamus', steeds de moeite waard.
Nog een film gekeken en tandjes gepoetst en me rustig in de bedstee gelegd in voorbereiding van het echte werk, namelijk...slapen.
Slaap lekker en droom van mooie en goede dingen. 😚😴
Onderweg in 't bos op een bank onder een wegwijzer
Dag 23 / 10 juni Etappe 18 Zwiesel - Spiegelau
Hop met de benen, vandaag terug op stap. Ik begin aan de laatste week en zaterdag zal men mij verwachten in Passau...zou het ontvangstcomité klaar staan met blaaskapel, met mooie meisjes om me te kussen en de burgemeester om me de sleutels van Passau te overhandigen? Dat zal ik zaterdag weten. 🤣🤣🤣
Het weer was alweer zonnig en droog.
Nog niet goed vertrokken of ik kreeg al een mooie klim aangeboden naar de Einsiedeleifelsen waar wel een mooi panorama te zien was van Zwiesel en omstreken.
Verder door wat weiden en een asfaltbaantje en terug het bos in, tweede klim, een steile klim waar maar geen einde aan scheen te komen.
Dat duurde en dat bleef maar duren...ik trapte haast op mijn tong. 😁
Maar uiteindelijk geraakte ik toch boven, me eerst eens vergewissen of ik niet in de hemel was maar neen hoor, het was de Floriankapel op de top.
Dat was een stevige boterham. 😥
Het verdere verloop was wat meer ontspannen buiten nog één lange klim die gelukkig niet zo steil was.
Een mooie weg door het bos waar regelmatig mountainbikers passeerden, en af en toe wandelaars met of zonder honden.
Een vrouw stopte uit zichzelf om een praatje te slaan, vanwaar kom je, naar waar ga je enz enz..sjuus.
In Klingenbrun afgeweken naar de Fatimakapel die me door een mooie bosweg naar Spiegelau bracht.
Uit het bos gekomen nog een 10 minuutjes en ik was aan mijn pension.. 'Salzsäumerhof'.
Merkwaardige ontvangst een oude man die wat mompelde over een tent.
En dan kwam een jonge vrouw wat slonzig gekleed me het papier overhandigen om in te vullen en de sleutel van de kamer. I
k vroeg haar of ze de fles fris spuitwater had voor me waarop ze me bekeek alsof ik haar net duizend euro vroeg en knikte neen.
Dan maar de trap op waarop ze me toch nog achterna riep en me een fles spuitwater van anderhalve liter overhandigde.
Hoe dan ook, een merkwaardige ontvangst. Beneden de straat een gasthof gezien waar mensen een op een terras zaten, daar zal ik maar gaan eten voor alle zekerheid.
Inderdaad goed gegeten, een pizza Linde..heerlijk met ajuin.😁 eens rondgelopen in Spiegelau, maar alles was daar doods...zondag hé.
Terug op de kamer me op het balkon gezet met de voeten onder tafel. En plots een pijn in mijn voet, gestoken door een wesp.
Bleek er een kanjer van een wespennest onder de tafel te hangen. Wat is dat met die wespen..dat is al de tweede keer dat ik met een nest zit.
Maar soit, als ik uit de buurt van het nest blijf heb ik geen problemen, maar morgenvroeg toch maar even melden.
Juist met die van ons geskypt en nu is het relaxtime. En ja..mijn was is gedaan en mijn schoenen geborsteld en ingespoten, ik mag na dus genieten van wat rust.
En doen jullie dat ook maar, voor sommigen werkendag en voor anderen pensioendag.
Maar beiden kunnen vermoeiend zijn. Dus op tijd bedje in om morgen goed ongerust te zijn.
Tot morgen. 😎
Vandaag 29194 stappen + 543208 = 572402 stappe
Een Schots onderkomen in het Bayerische Wald
Dag 24 / 11 juni Etappe 19 Spiegelau - Mauth
De kamers hadden geen nummer, mijn kamer heeft als aanduiding...Bridge Of Allan
Gewandeld tot de Sagwassersäge, een riviertje, om daar te eten.
Genoten van het stromen van het water en de vele miniscule vliegjes die mijn benen en armen als landingsplaats uitkozen.
Maar ik liet me niet wegjagen, ik was er eerst. 😁 op de bank.
Vervolgens op zeker moment de tracking verlaten om via de Grosse Kanzel naar Mauth te gaan, u kan het al raden...een top.
En die bereik je enkel door naar boven te klimmen. En.....what go's up, must cum down en zo blijven we bezig, helaas geen panorama.
Na de vrij lange en hier en daar vrij steile afdaling bereikte ik Mauth. En dan was het tot mijn verblijfplaats alleen maar....klimmen in de hete zon.
Maar, mijn inspanningen werden beloond, The Highlander Guesthouse...een Duitser bezeten van Schotland had hier een origineel Guesthouse gecreëerd.
Alles ademde Schotland uit, de man zelf deed de deur open gekleed in een Schotse rok.
Ik heb maar niet gevraagd of het waar was dat onder die rok....nou ja....blablabla..
Kussens met Schotse ruiten en een Schotse rok als decoratie in mijn zeer aangename kamer met terras.
Best een leuke verademing dit verblijf. Alle restaurants in de buurt bleken op maandag gesloten, maar hij wilde voor mij best een Strammer max klaarmaken.
Wie dat niet kent, moet het maar eens opzoeken. Al doende leert men. 😁
Dus, afspraak om 6 voor de Strammer Max. En die was best lekker, geen gastronomisch hoogstandje maar mijn maag had geen reden tot klagen.
Een rustige ontspannende avond gehad, nieuws bekeken op yeloplay, een filmpje en dan geluisterd naar het gedonder buiten en de constante stroom aan bliksemflitsen.
Was ik blij dat ik binnen was. 😥
Vandaag 30000 stappen rond + 572402 =602402 stappen
Dag 25 / 12 juni Etappe 20 Mauth - Philippsreut 10 km
Hola, gisterenavond een zeer zwaar onweer gehad hier.
Er was geen sprake van bliksem, het was haast een constante verlichting, stormen en de hemelsluizen stonden wijd open.
En op zeker moment hoorde ik in de verte sirenes, waarschijnlijk van de brandweer. Nu is het zwaar bewolkt maar geen regen, houden zo.
Vandaag is het normaal maar 10 km omdat anders de 24 km van volgende dag samen 34 km maken en met de zwaarte van het terrein zou dat teveel worden.
Maar nu blijkt dat het hotel waar ik geboekt heb in Philippsreut niet in Phiļippsreut zelf ligt maar in een gemeente een paar kilometers erbuiten al staat het hotel onder Philippsreut. Maakt dat ik op de Goldsteig moet afbuigen en de wandeling vandaag nog maar een 6,5 km is.
Dan wel vragen aan het hotel om me morgenvroeg naar Philippsreut te brengen anders kost me dat morgen een 5 km extra.
De wandeling vandaag was zeer mooi, door een mooi wild bos, veel klimmen maar als je maar 2 uur wandelt moet je daarover niet zeuren.😁
Bij het vertrek zwaar bewolkt en op de top rond de 1100 meter liep ik in de wolken, maar bij de afdaling kwam zoweer de zon even piepen.
Tot nu dus veel geluk gehad met het weer. Nu kan er nog maar één dag roet in het eten gooien..morgen.
Maar de daaropvolgende dagen verwacht men geen regen. Duimen maar.
Na een 2 uren aangekomen in het hotel, Mitterdorf sport hotel dat al veel van zijn pluimen verloren heeft.
Aan de receptie werd me gezegd dat de WiFi niet altijd even goed werkt. Om kort te zijn, er was helemaal geen wifisignaal.
Het onderhoud is ook wat achterwege gebleven, de ballustrade die dringend een lik verf nodig heeft...maw, je merkte duidelijk dat het hotel zijn beste tijd heeft gehad.
Over de kamer zelf niet te klagen, een mooie ruime kamer met balkon en mooi uitzicht.
Morgen om 8,25 stopt hier een bus die me naar Philippsreut brengt en met het gastenkaartje is dat gratis.
Zo kan ik daar de aansluiting op de Goldsteig terug vinden. Ook de 4g verbinding is zwak...een E moet ik tevreden zijn, een trage E dan nog wel.
Het uploaden van een foto zal moeilijk worden, morgen dan maar.
Na het eten in buffetvorm kwam ik terug op de kamer en bleek ik terug 4G te hebben zodat ik de weinige foto's die ik heb kon uploaden..
Het eten was simpel maar smakelijk, eens iets dat niet op schnitzels trok.
Salade..en ofwel deegwaren of aardappelen met gebakken bloemkool en een soort stoofvlees maar grotere stukken en een aardbeienpudding overgoten met rode huiswijn.
Mee inbegrepen in de prijs. Veel volk, hoofdzakelijk gepensioneerden. 🤣 Rond 17 is het beginnen regenen en zit hier alles potdicht, zit hier dan ook boven 1000 meter.
Maar afwachten wat het morgen zal worden. Ed en Mieke zijn al in Passau aangekomen, voor mij nog vier dagen stappen.
Ik wens jullie een heerlijke avond in alle rust en vrede. En een goede nachtrust ook natuurlijk...dat er geen wallen tevoorschijn komen. 😉
Vandaag 12068 stappen + 602402 = 614470 stappen
Dag 26 / 13 juni Etappe 21 Philippsreut - Haidmühle 15,2 km
Gisterenavond gaan slapen met regen en opgestaan met regen, vandaag dus 1 dag in volle regenuitrusting. En wie weet betert het in de loop van de dag.
Ik mag in elk geval niet klagen. Éénmaal 2 uur regen, een keer een half uur pijpenstelen,en vandaag een regenachtige dag om morgen terug zon te hebben.
Neen hoor, geen reden tot klagen.
Ik mag een kwartiertje vroeger gaan ontbijten om de bus voor het hotel te hebben om 8,25 die me naar Philippsreut brengt naar de aansluiting op de Goldsteig.
In Philippsreut vertrokken aan de Goldsteigroute.
Een km of 2 verder moest ik het bos in..maar daar stond een groot bord dat toegang in het bos verboden was wegens werken in het bos met de verwijzing naar een omleiding van de Goldsteig via Bischofsreut , Haïdmühle. Dat was het stuk dat Ed had aangegeven dat men er toch door kon, ik dus maar het bos in. Na een tiental minuten kwam ik een man tegen die me vroeg of ik dat verbodsbord niet gezien had, gezien de grootte van het bord kon ik moeilijk ontkennen zonder als een debiel over te komen.
Ik werd vriendelijk verzocht terug te keren en de omleiding te volgen. Dat moet mij weer overkomen.
Het enige voordeel was de kortere afstand..dat was ook alles,.
Want de omleidingsweg was zeer saai..een brede verharde weg overwegend rechtdoor tot Bischofsreut, en dan een open weg waar ik geen bosdekking had tegen de regen tot in Auersbergreut waar ik dan over asfalt richting Haïdmühle moest ook in open terrein.
En er was geen mogelijkheid om ergens nog het bos in te duiken richting Haïdmühle.
Maw, een saaie weg voor de helft over asfalt en open terrein. En de hele weg heeft het geen seconde gestopt met regenen.
Gelukkig was er in Haïdmühle een klein supermarktje waar ik aankopen kon doen, zoals broodjes, kaas, worst en soep en drinken.
In het hotel aangekomen was de receptie gesloten, even opgezocht en op de website van booking bleek de receptie open te gaan om 14 uur.
Dus maar wachten, ondertussen kwam er nog een koppel binnen..tja receptie gesloten. Die gingen terug buiten om ergens iets te gaan eten.
Het werd 14,05...14,10.....toch maar eens een keer bellen.
Na wee pogingen kreeg ik iemand aan de lijn die me doodleuk wist te vertellen dat als ik gereserveerd had mijn sleutel in een enveloppe moest zitten in een mandje.
En inderdaad, er stond een mandje met enveloppen maar zonder enige vermelding dat daar de sleutels van de gasten die vandaag aankwamen inzaten.
Ik dacht dat het post voor het hotel was gedeponeerd door de postbode, je gaat toch niet zomaar in andermans post snuffelen.
Want nergens een vermelding dat de sleutels in de enveloppes in het mandje zitten.
Ook de openingsuren van de receptie bleken niet te kloppen..ipv 14 u ging de receptie pas om 16 u open...maar ook hier nergens enige vermelding aan de receptie .
Best amateuristisch en klantonvriendelijk, dit zal de eerste zijn die in zijn recensies geen pluim zal krijgen van mij.
Met heel mijn hebben en houden naar het appartement getrokken wat best een groot aangenaam appartement is.
Spijtig van de ontvangst.. nou ja, er was geen ontvangst. 🤐
Vandaag een vrij onaangename dag, zowel door de aanhoudende regen als door de onaangename omleidingsweg. Plezierig wandelen is wel wat anders. En zo valt er altijd wel iets te klagen hé. De regenkleding, rugzakbeschermer en pet te drogen gehangen wat met dit materiaal vrij snel gaat.
Vanavond soep en broodjes met kaas, en koffiestaafjes heb ik ook nog. Ik zal dus niet omkomen van de honger. Ik moet me juist nog aanmelden en betalen.
Twee borden champignonsoep en twee broodjes met kaas gegeten, tv kijken en schijnbaar komen hier ook Nederlanders en Belgen.
Een post waar zowel Belgische als Nederlanse programma's kunnen gevolgd worden. En, het regent nog steeds.
Op deze duistere natte dag wens ik iedereen een goede nachtrust..al is dat gezien mijn humeur niet echt gemeend.
Allemaal veel jeuk en een kort armpje leunt beter aan tegen mijn humeur. 🤔😁
Vandaag 21596 stappen + 614470 =636066 stappen
Breitenberg
Dag 27/ 14 juni Etappe 22 Haidmühle - Breitenberg 23,5 km
6 uur en mijn rustverstoorder kondigt het steek je benen maar uit bed tijd aan. Fluks uit bed en direct naar het raam gaan zien naar de weersomstandigheden.
En zoals mijn weerapp voorspelde was het bewolkt, maar droog...en na de middag zou de zon erdoor komen.
Vandaag zal het in elk geval mooier wandelen zijn dan gisteren en droog, hoera, mijn humeur komt terug op normaal peil.
Eerst douchen, ontbijten en ik kan vertrekken, want ik maak mijn ontbijt zelf in dit appartement.
Ok, bewolkt maar droog. Deze etappe staat gemerkt als zwaar. Zien maar, het eerste stuk tot Kreuzbachklause ging vlot.
Daarna begon een lange klim naar de Dreisessel..een bergtop op 1323 meter.
Eerst gezapige klim en hoe hoger hoe steiler het werd met stenen en water dat langs het padje naar beneden stroomde.
Een goed uur enkel geklommen, en als je dan boven komt verwacht je als beloning toch op z'n minst een prachtig panorama..ja..dag Jan.
Door de bewolking zit alles boven soms volledig in de wolken. Van een prachtig uitzicht was geen sprake, maar boven was het echt mooi.
Er kwamen ook mensen met de wagen boven uit Dendermonde en Tsjechen liepen er ook al rond.
Ik kuste vandaag Tsjechië, liep op Oostenrijkse bodem en Duitse grond was ik al gewoon.
Met zonnig open weer moet het daar fantastisch zijn...helaas, niet voor mij. Maar in 2020 gaan we naar Zwiesel en trekken we er met mooi weer wel eens naar toe.
Tja, nu terug naar beneden zeker...maar een stukje verder moest ik terug naar boven.
De echte afdaling was soms meer een hindernissenparcours dan een weg.
Losse stenen, rotsen en boomwortels.
Op zeker moment een camping gepasseerd waar ik op een bankje een pauze nam, en daarna kwam ik aan een waterval waar ik volgens Ed misschien problemen zou kunnen ondervinden, maar niks hoor, vlot de weg gevonden.
Uitgekomen op een weg waar met een zeer groot bord werd aangegeven dat ook hier een omleiding was en deze gevolgd moest worden,.
Gezien mijn eerste ervaring en gezien de grootte van dit bord besloot ik dat wijselijk maar te doen.
Maar wat een verschrikkelijke weg, de laatst 5 km hoofdzakelijk over asfalt en een redelijk drukke baan naar de normen van ginder.
Met zere asfaltvoeten bereikte ik Breitenberg, een klein dorp dat toch in het bezit was van een degelijke Edeka waar ik eerst nog wat ging aankopen alvorens naar het Breitenberger Hof te gaan. Niemand aanwezig dus maar gebeld naar het tel.nr aangegeven op de deur.
En een paar minuten later stond de gastvrouw er om me de sleutel te overhandigen.
De was, de plas en de dingen in de kas....en dan de blog. Eten vanavond is grill...eens wat anders dan die schnitzels, Gordon bleu en gepanneerde koteletten. 😥
Vandaag 34983 stappen + 636066 = 671048 stappen
Richting Hauzenberg
Dag 28 / 15 juni Etappe 23 Breitenberg - Hauzenberg 27,5 km
Ja, de voorlaatste dag. Staat beschreven als gemiddeld, gisteren zwaar en morgen licht. Maar eerlijk gezegd vond ik dit best een zware dag.
Het eerste obstakel was een bos waar ik in moest en waar niet eens een weg te zien was tot ik hogerop in het bos de markering van de Goldsteig opmerkte.
Toen herinnerde ik me de opmerking van Ed over veel takken op de weg. Ik dus naar boven geklauterd richting markering.
In dat bos was nergens en dan ook nergens een weg te zien door de massa takken die in het bos verspreid lagen.
Gelukkig was het bos niet zo groot en had ik een weide waarop ik me richten kon. Jawadde...daar was de weg echt weg.
Vervolgens Sonnen doorsteken een vrij groot dorp om na het dorp terug het bos in te duiken, terug hetzelfde liedje, takken overal en een weg moest ik zoeken.
Daardoor en door een gebrekkige markering uit de richting geraakt...zonder mijn dierbare gps was ik wel in de puree geraakt.
De juiste richting ingelopen door het bos met als extra obstakel nog af en toe ontwortelde bomen...man man man, wat een shitweg was dat. 😥
Daarbuiten werd ik met asfalt om de oren geslagen alsof het gratis was, gelukkig was er geregeld de mogelijkheid in de zachte berm naast de weg te lopen.
Het enige pluspunt was als ik op zeker moment uit het bos kwam, ik een fantastisch zicht had op Hauzenberg.
Maar voor de rest vond ik het de minst aangename dag van allen.
Moe, verveeld en lichtjes geïrriteerd bereikte ik mijn hotel Der Seehof aan de Freudensee. Hopelijk is het morgen wat aangenamer.
In het hotel aangekomen direct een fles koud water gevraagd en ineens mijn eten vanavond geregeld.
Vanavond is het zanderfilet...vrijdag...visdag. 😁 En dan de vervelende klusjes als je moe bent zoals uitpakken, wassen en jezelf wassen ook.
Ok, ikke naar beneden om te gaan eten...gezellig restaurant, het bougieke (Het kaarsje....voor Ed) brand op de tafel, maar geen vrouw.
Ikke alleen, maar ik ben al een maand alleen op schok (Onderweg ....voor Ed)
Begonnen met een salade uit de saladebar, een Zweigelt om te drinken.
Dan een soep met zo'n bol in waarvan ik niet op de naam kan komen, dan een zanderfilet met saus, aardappelen en warme groenten.
En dan nog een sterke koffie en twee bollen creme-glace ( een ijsje ....voor Ed) en dan...was ik voldaan, heerlijk gegeten.
Dat maakte mijn dag goed. En morgen op naar Passau...leg de sleutels maar al klaar..een podium hoeft niet. 😂
Allen een goede nachtrust...en blijven kijken, ik ben nog niet thuis, er kan nog veel gebeuren. 😁
Vandaag 38493 stappen + 671049 = 709542 stappen
Het kunstenaarsstraatje in Passau, gewoon de kleurtjes volgen.
Dag 28 / 16 juni Etappe 24 Hauzenburg - Passau 23,5 km
Einddoel Passau bereikt
Vandaag is DE dag, de dag dat ik vanop een heuvel Passau zal zien liggen, de dag dat mijn voeten en knie me dankbaar zullen zijn dat ik stop met ze te pijnigen.
De dag waarop ik geen wekker meer hoef te zetten. De dag waarop ik kan zeggen.....oef....ik ben er.
En de zon schijnt...wat kan ik nog meer willen. Een laatste keer de waterzak in de rugzak, de zweetdoek opzij hangen.
Het is nog niet eens 7 uur en de vonken springen al uit mijn schoenen.😁
Maar eerst een douche nemen, scheren en bieterkes poetsen om dan te gaan ontbijten.
En dan...Un kilometre à pied, ça use, ça use.. un kilometre à pied, ça use les souliers. Enz enz. 😄
Zoals werd aangegeven een lichte wandeling in het begin, wat romantisch en vrij vlak.
Echt mooie zichten waren er niet, veel in kleine valleien en wat op en neer met soms wel eens een stevige op, maar niet echt zwaar.
Het warme weer en de stukken in de zon waren dan weer belastend. In Witzmannsberg was er een Norma waar ik snel binnensprong om een sprankelt drankje te halen.
Dat lauwe water in de zak is enkel vocht voor het lichaam, maar voor de smaak is een prikkelende Pepsi een luxe.
Van Witzmannsberg begon ik te zakken richting Passau, op een plateau dacht ik een mooie panoramafoto ge kunnen nemen van Passau maar dat viel dik tegen.
Het kasteel hogerop wel, de rest was verborgen achter de bomen. Veel foto's zal ik dus niet hebben, maar ik doe mijn best om in Passau zelf wat mooie foto's te nemen.
Alles bij elkaar genomen was het een mooie tocht, sommige dagen rustig en sommige dagen zwaar. Ik had het best wel wat onderschat, toch wat zwaarder dan gedacht, maar soit..ik ben erdoor geraakt. Chapeau voor Ed en Mieke die de hele Noordroute deden.
Om 16,20 aangekomen in hotel Wilder Mann..geen ijskastje op de kamer, dus maar ineens fris water gevraagd.
Twee halve liters in een half uur leeg gedronken, dorst dat ik had in frisse drank. Speciale kamer, speciaal bed. 😁 I
k ga nu wat rusten, douchen en opzoeken of ze hier een Mc Donald hebben of zoiets. 😁
Beter laat dan nooit, mijn Mc Donalds gevonden en een grote menu in mijn botten geslagen, en dan het koopcentrum er vlak naast binnen geschoten om een t-shirt en polo te kopen. Wat in mijn rugzak zat in dat piepkleine kleerkastje van me, was ik zo beu als koude pap.
En ook wat nieuwe onderbroeken, want die ik nu draag zijn wel uit speciaal materiaal dat snel droogt.
Maar is na zoveel jaren goed om niet meer te gebruiken, dank u lieve onderbroeken voor alle hygiënische ondersteuning tijdens de zovele kilometers in alle weer en wind...sorry dat ik me af en toe liet gaan en jullie niet eens konden protesteren om dan uiteindelijk in de afvalmand te belanden, o ondankbaar ik. 😣 Maar hé, dat is het leven.
Te laat om jullie nog een goede nacht te wensen..sorry, ik was te moe. 😔
Vandaag 40157 stappen + 709542 = is een totaal van 749699 stappen
Waar de Donau en de Inn samenvloeien
Dag 29 / 17 juni Passau
Gaan slapen om 22:30, een wekker zetten? Ben je een haartje betoeterd zou Ed zeggen. 😂
Neen hoor, dat deed ik niet.
Werd ik plots wakker omdat er iemand in de gang nogal veel lawaai maakte, wat verontwaardigd omdat iemand zo vroeg zoveel lawaai maakte keek ik op mijn horloge.
Bleek het 8:27 te zijn, oeps, bijna mijn ontbijt gemist, was ik moe of was ik moe, ik was moe.
Douche genomen enz enz, en dan gaan ontbijten, het restaurant is op de zesde verdieping.
Prachtig restaurant met een fantastisch uitzicht op alle torens rondom en de burcht hogerop.
Ruim ontbijt met alles erop, en eraan. Weet ik wat ik ga doen vandaag? Nog niet, ik ben nog maar juist wakker...even kijken
Dat deed ik dus, de hele oude binnenstad gaan verkennen, vele mooie en smalle straatjes.
Het kunstenaarsstraatje waar gekleurde kasseien je de weg naar hun winkeltje leiden.
Langs de Donau gewandeld waar cruiseschepen allerhande aangemeerd lagen om hun lading toeristen te lossen en los te laten op Passau, en daar waren echt wel heel lange schepen bij. De Dom mocht natuurlijk ook niet op het programma ontbreken.
Prachtige kathedraal...de St. Stephen's Cathedral. Ongelooflijk al dat fantastische handwerk. Maar ook belangrijk was het mooie panorama op Passau.
Dat kon je enkel bekijken vanaf de vesting genaamd ' Veste Oberhaus'. Je kon er te voet naartoe gaan, maar hé, ik ben toch niet gek hé. 😁
Om het half uur vertrekt er op het plein waaraan het hotel gelegen is een pendelbus naar boven.
Voor 2 euro ga ik me niet in het zweet trappen en eerlijk gezegd, ik heb al genoeg geklommen.
Boven gekomen kwam ik ook toe aan het Oberhausmuseum, daar een ticket gekocht om het museum te bezoeken uiteraard,.
Maar ook omdat men in het museum moest zijn om van het panorama te kunnen genieten, en wat een panorama van Passau.
Hier vloeien 3 rivieren in elkaar. Maar van boven zag je duidelijk het verschil in kleur waar de Donau en de Inn bij elkaar kwamen.
Ik meende daarboven wel iets te kunnen drinken, maar wonderlijk genoeg helemaal niets.
Maar als jeugdherbergrot weet ik dat in elke jeugdherberg drinken te krijgen is. En de ingang daarvan bevond zich op 20 meter van de bushalte.
Den deze dus de jeugdherberg in en 2 Fritz-Limo gekocht. 1 om te drinken en 1 om mee te nemen op de kamer.
Busje komt zo, voor 2 euro terug naar beneden en bleek het haast 16 uur te zijn.
Het hotel in, wat uitpuffen want het is hier warm en mijn dagelijkse blogjob doen. Straks ga ik eten bij de brave meisjes zoals aanbevolen door Ed.
En ja hoor, ik ben bij de brave meisjes gaan eten. Een steak met aardappelgratin, maar niet met chimmichuro vinaigrette, maar met brave meisjes steaksauce.
En inderdaad, het was keilekker en superzacht en smaakvol vlees. Bedankt voor de tip Ed.😉
Ik heb wat problemen om de foto's te uploaden..gaat zeer traag..heb er al enkele op FB geplaatst.
Later nog eens proberen. Ik heb er al enkele geplaatst maar het gaat wat trager.. poco a poco, y un poco de patiencia por favor.🤣🤣
De Donau waar men de samenloop van Donau en Inn ziet aan het kleurverschil van het water.
Dag 30 /18 juni Passau
De wekker op 8 uur gezet, om 6 uur beginnen hier de klokken te luiden alsof er een dienst moest beginnen, den deze klaarwakker natuurlijk.
Om 6 uur in de morgen op een werkdag. 🤔 Nu ja, ik was om 22 u gaan slapen, dus toch 8 uur rust gehad.
Maakte dat ik om 8 uur al aan het ontbijt zat. Het was kalmer dan in het weekeinde. En alweer mooi en warm weer.
Vandaag eens rustig de winkeltjes en het shoppingcenter aflopen, en zoals gewoonlijk na elke lange afstandswandeling een goedkoop rugzakje aanschaffen om dingen die ik gekocht heb veilig in weg te bergen. Daarna als middageten een crème-glace gekocht, twee bollen meloensmaak. 😃
Aan de Donau geslenterd en de mensen bekeken, ook best interessant mijn gedacht.
Ineens een ticket gekocht voor een twee uur durende vaart met het kristalschip. Een schip ingericht met luchters en trappen in Swarovski kristallen.
En glinsteren dat dat deed. Maar logisch dat iedereen naar het bovendek gaat zitten, het weer nodigde ervoor uit.
Een lekker windje bracht verkoeling, en in het terugkeren wat te veel wind, mijn pint (alcoholvrij bier) waaide omver, gelukkig was ze haast leeg..
Stel je voor. 😁 en zo gaat een rustige dag ook voorbij. Maar wel eerst gaan eten want om 20 uur moet ik terug zijn voor die van ons.....skypen hé.
En na het eten en tussen die van ons de rugzak helemaal in positie zetten om morgen mee terug naar huis te keren.
Maar nu eerst eten, want ik krijg honger, komt ervan als je een crème-glace prefereert boven een broodje.
Een Italiaans restaurant juist achter de hoek gekozen omwille van zijn prima recensies.
En terecht, een heerlijk pizza frutta di mare gegeten overgoten met een zijdezachte Bardolino, en truffelijs met een straffe koffie.
Heeeeeeerlllijk. Terug naar het hotel om mijn rugzak kant en klaar te maken zodat ik morgen enkel hoef te ontbijten en dan naar het station.
Een rit met de ICE van Passau naar Frankfurt van 4 uur, en dan van Frankfurt naar Brussel-Noord een rit van 3 uur met de ICE.. om vervolgens een boemeltrein te nemen naar Sint-Niklaas.vermoedelijke aankomst zonder pannes of onverwachte stakingen rond 18:30. Schat, zet de champagne maar koel.
Ik hoop dat zij die gevolgd hebben er toch af en toe van genoten hebben van mijn gezever en soms flauwe grappen..😁😋 maar sorry, that's me.
Ik heb nog een half uur alvorens die van ons komt zien of ik wel ben waar ik zou moeten zijn.
Groetjes, een zachte nacht en bedankt voor de positieve commentaren...'t heeft me deugd gedaan aan m'n hartje, aan m'n hartje. Ok edgard...stop ermee.😧
Btw..de overige foto's zet ik er thuis bij.😉
Passau Hbf Terug richting België
Dag 31 /19 juni Terug naar huis
9:34 / Passau 13:36 / Frankfurt
14:29 / Franfurt 17:26 / Brussel-Noord
18:28 / Brussel-Noord 18:57 / Sint-Niklaas
3 maal overstappen
Reisduur 10 u 02 minuten
Wakker geworden om 5:38, een uur vroeger dan gewenst. Nou ja, ik heb best genoeg geslapen de laatste 3 dagen.
De hele trip was steeds spannend, wat ga ik zien, in wat voor hotel of pension ga ik terecht komen.
Wat voor weer ga ik krijgen. Van Marktredwitz dat zacht groen was en licht golvend naar Passau over terrein dat zwaarder en harder was maar door zijn woestheid ook mooi was. De vele dorpjes die ik gepasseerd heb en waar geen winkel of café te vinden was.
De warmte die me dikwijls deed verlangen naar iets fris en prikkelends in de keel ipv het lauwe water uit mijn waterzak.
De zere voeten en drie blauwe nagels die ik eraan heb overgehouden van de afdalingen, de knie die soms haast luidop protesteerde.
De vreugde als ik bezweet en moe aankwam aan mijn hotel of pension. De praatjes met mensen die daarvoor open stonden.
De goede en slechte dagen, het wonderbaarlijke medaillonneke gekregen van Greta en waardoor ik al jaren aan een stuk geluk heb gehad met het weer.😉
De klompen die door Ed en Mieke werden achtergelaten als presentje aan de noord-zuidsplitsing..
Als ik naar het begin in Marktredwitz terug kijk, lijkt het een eeuwigheid geleden.
Elke dag weer nieuwe zichten, nieuwe mensen en ervaringen ik kon het niet meer bijhouden, zoveel informatie.
Maar al bij al, ondanks alles een mooie tocht. De volgende tocht zou er één kunnen zijn met de fiets. 7Maar daar heb ik nog tijd voor, bij mij kan alles in een minuut veranderen. Voornaamste is nu thuis geraken en hopen dat ik nog welkom ben.😁
Zo, op de ICE trein naar Frankfurt, nog twee minuten en we vertrekken. Goed zo, want met de trein rijden is altijd een beetje hopen dat alles functioneert en dan ook nog op tijd. En ja hoor, klokslag 9:34 en we zijn weg voor een rit van 4 uur.
Tijdig in Frankfurt, overstap 53 minuten tijd. Een broodje met vlees en een grote koffie en dan ergens een plasje gaan doen. 14:29 Op spoor 19 verbinding naar Brussel-Noord. Aankomst Brussel 17:26.
15:31..aangekomen in Keulen. 12 minuten pauze.
16:41..aangekomen Luik-Guillemins
17:26 aangekomen in Brussel-Noord
17:44 trein naar Mechelen
18;21 Trein naar Sint-Niklaas
18-59 aankomst Sint-Niklaas Home again
Morgen nog eens kijken wat ik nog heb aan foto's, vandaag de luierik uitgehangen.🙂